Jego imię jest pochodzenia łacińskiego, znaczy „czcigodny”. Augustyn urodził się w drugiej połowie VI wieku, był mnichem benedyktyńskim w opactwie Świętego Andrzeja w Rzymie, kiedy papież Grzegorz I wybrał go do przewodzenia grupie mnichów ewangelizatorów udających się do Anglosasów.
Misja Augustyna odniosła sukces, stała się zaczątkiem Kościoła w Anglii oraz zapoczątkowała proces zjednoczenia wyspy. Samo wysłanie Augustyna do Brytanii było wielkim przełomem w dziejach Kościoła. Rzym przejął prymat w chrystianizacji pogan. Zaczęto organizować nowe wyprawy misyjne. Zmieniono także podejście do pogan. Zamiast nawracać ich siłą, zdecydowano się na pokojowe misje. Ich celem miało być przekonywanie pogan słowem i postawą, a nie mieczem.
Po otrzymaniu święceń biskupich w Galii pod koniec stulecia Święty Augustyn został przyjęty z wszystkimi honorami przez króla Kentu. Osiadł w Canterbury, skąd kierował dziełem ewangelizacji prowadzonym przez mnichów. Zmarł w 604 roku.
Jest przedstawiany w szatach biskupich.
Święty jeszcze za życia znany był z cudów i uzdrowień. Miały one miejsce również w 1091 roku, gdy jego relikwie przenoszono z miejsca pochówku do rozbudowanej świątyni monasteru. Przeniesienie relikwii św. Augustyna w Anglii wspominane jest 6 września.
Źródło:
https://niezbednik.niedziela.pl/artykul/1235/Sw-Augustyn-z-Canterbury
https://pl.wikipedia.org/wiki/Augustyn_z_Canterbury