W pierwszym czytaniu spotykamy informację o działalności Filipa w Samarii.
Dzieje Apostolskie zwracają uwagę na znaki, które towarzyszyły jego posłudze.
Dzięki nim miał posłuch.

Ten fragment skłania do zastanowienia się nad tym jakie znaki zostawiam po sobie
Co inni widzą?
Jakie słowa, relacje, postawy?
O czym świadczą?

Istnieje pokusa by moje znaki były tylko reakcją na doświadczenia spotykane na co dzień.
By wziąć odwet, zareagować w taki sposób jak jestem traktowany.
Czytanie z Dziejów Apostolskich motywuje by nie być po prostu odbiorcą reagującym
na impulsy otrzymywane z zewnątrz lecz kreatorem Bożych znaków w świecie.

Do takiej postawy zachęca zrówno św. Piotr w drugim czytaniu jak i Jezus w słowach Ewangelii.
Dobre czyny są znakiem miłości do Jezusa. O czym świadczą moje?