Kościół świętego Kazimierza w Kartuzach – rzymskokatolicki kościół parafialny, wcześniej ewangelicki, znajdujący się w Kartuzach, w województwie pomorskim. Należy do dekanatu Kartuzy diecezji pelplińskiej.

Świątynia została wzniesiona w latach 1885-1887 (względnie 1883)  w stylu neogotyckim jako kościół ewangelicki. Kamień węgielny położył superintendent D. Taube w 1886 roku. Kamień ten zachował się do dnia dzisiejszego i znajduje się w najniższej partii wieży od strony wschodniej. Budowlę wzniesiono ją z czerwonej cegły. Świątynia nakryta jest miedzianą blachą. Budowla posiada wieżę o wysokości 50 metrów z zegarem. Wysokie okna kościoła (10 ostrołukowych i 2 okrągłe) są ozdobione witrażami, przedstawiającymi głównie apostołów. Kościół posiada jedną nawę, jego wnętrze nakryte jest drewnianym stropem.

W okresie II Rzeczypospolitej kościół był we władaniu parafii liczącej w 1937 roku 487 wiernych i należącej do Superintendentury Kartuzy Ewangelickiego Kościoła Unijnego. Ostatnim pastorem był Werner Müller.

1962 r.

Poświęcenie nowego ołtarza i tabernakulum. Ustawienie dwóch

ołtarzy bocznych z dwoma stylizowanymi ażurowymi retabulami:

w jednym olejny obraz z przedstawieniem Matki Bożej

Ostrobramskiej, w drugim – obraz półpostaci Jezusa Chrystusa – ołtarz

Najświętszego Serca Jezusa.

14 grudzień 1969 r.

Poświęcenie przez bp ordynariusza chełmińskiego ks. Kazimierza

Józefa Kowalskiego nowego ołtarza soborowego zwróconego

w stronę wiernych w specjalnie w tym celu przebudowanym

prezbiterium. Usunięcie ambony z ośmiokątnym baldachimem,

nadwieszonej z prawej strony łuku tęczowego, a wykonanej

w warsztacie stolarskim Louisa Sokołowskiego.

13 styczeń 1977 r.

Ponowne uruchomienie zegara wieżowego, który niestety w następnych

latach uległ stopniowej dekompozycji, awarii mechanizmu

i całkowitej korozji tarczy.

1 październik 1983 r.

Erygowanie parafii rzymskokatolickiej, której pierwszym probosz­czem zostaje ks. mgr Tadeusz Misiorny. W czasie jego posługiwania

zorganizowano życie duszpasterskie parafii, wybudowano i wyposażono dom parafialny i katechetyczny na tyłach kościoła

(1984-1986r.), dobudowano drugą zakrystię od strony pn. – wsch.,

analogiczną do już istniejącej (1991 r.).

1992 – 1993 r.

Kapitalny remont wieży kościoła.

1996 r.

Konserwacja organów.

1997-1998 r.

Odbudowa po pożarze budynku pastorówki i otwarcie

w nim szkoły katolickiej.

1999 r.

Zamontowanie trzech nowych dzwonów z napędem

elektrycznym. Wyłożono też kostkę brukową wokół kościoła.

2000 r.

Uzupełnienie ubytków i rekonstrukcja dwóch witraży bocznychw prezbiterium.

2001 r.

Przełożenie dachu na stronie południowej.

1 lipiec 2003 r.

Proboszczem parafii zostaje ks. dr Ryszard Różycki.

We wrześniu zrealizowano instalację nowego zegara wieżowego

z komputerowo sterowanym mechanizmem wybijającym kwa­dranse i pełne godziny, nowego napędu elektrycznego dzwonów oraz montaż iluminacji zewnętrznej kościoła.

2004 – 2012 r.

Projekt całościowej modernizacji wnętrza kościoła autorstwa architekta

wnętrz mgr Doroty Żarskiej-Wiśniewskiej. Po akceptacji projektu przez

ks. dr Ryszarda Różyckiego i Jego Ekscelencji Księdza Biskupa

Jana Bernarda Szlagi (1940-2012) oraz Powiatowego Konserwatora

Zabytków p. Iwonę Gołembiowską – rozpoczęły się prace modernizacyjne:

przebudowa prezbiterium, założenie instalacji ogrzewania

podłogowego, ułożenie nowej posadzki z granitu.

Renowacja cegieł w łuku tęczowym i w żebrach sklepienia apsydy.

3 październik 2008 r.

Uroczysta konsekracja kościoła pod przewodnictwem

Jego Ekscelencji Księdza Biskupa Jana Bernarda Szlagi

w 25-lecie parafii i 550. rocznicę urodzin św. Kazimierza.

2018 r.

Ukończenie kapitalnego remontu i rozbudowy organów w kościele parafialnym

Materiały pochodzą z książki autorstwa Doroty ŻARSKIEJ, „Kościół w Rynku, Parafia św. Kazimierza w Kartuzach„, Bernardinum 2013